Antakya'da doğdum. 6 yaşında annemle babam boşandı, velayetimi babam aldı. Almanya'ya gittik. Uzun yıllar orada yaşadım. El bebek, gül bebek büyütülmedim. Hayatın zorluklarını iyi bilirim. 13 yaşında tezgahtarlık yaparak iş hayatına başladım. 18 yaşında kendi evime taşındım. büyük paralarım falan da yok benim. Bazen cebimde sadee 50-100 lira olabiliyor.
Günübirlik ilişki yaşamadım ama yaşayabilirim. Ruhuma dokunabilen, benim frekansıma girebilen ve enerjime bir şeyler katabilen biri çıkarsa tabii ki yaşarım.
Tek eşliliği savunurum ama tek eşliliğe inanmıyorum. Doğamıza aykırı. Dolayısıyla ben yaşamışbiri de olarak aldatılmayı her türlü kabul ederim. Ettim de. Ben her ilişkimde aldatıldım.
Ben aldatmadığım için 'insan neden aldatır' bilemem. aldatmanı, sevgi eksikliğiyle de alakası yoktur. İçgüdüdür benim gözümde. Özgüven eksikliğidir. O an onu yaşamak ister...
Aşk içn yapmayacağım şey yok. Kendi hayallerimden, benliğimden vazgeçebilirim. Gözüm kördür. diyelim ki, hayalimde evlenmek ve anne olmak var. Ama öyle bir erkek girdi ki hayatıma, evlilik ve çocuk istemiyor. Evlenmekten de, çocuk sahibi olmaktan da vazgeçerim. Roma'yı da yakarım, adını dağlara da yazarım!