KOCA REİS KENANIN KALEMİNDEN
KOCA REİS KENANIN KALEMİNDEN
Ben yaşlanıyorum be koca reis. Artık kalemimizde, sabrımızda isyankar. Bizim gençliğimiz engindi,vuruşurduk mehtapla, Dalgaları avucumuza alırdık koca reis. Artık çok suskunum be reis , sen yoksun ya. Bazen küsüyorum hızlı giden yıllara,bazen öyle duruluyorum, Çok sabırsızım be artık reis ,elimden giden yıllara. Bazen yalnız çığlığımla yalan olan herşeye,çaresiz bakıyorum be reis. Yalnız, yıldızları saymaktan yoruldum be reis. Bazen yıldızları mehtapla çarpıştırıyorum, Bazende içim acıyor yalan yıllara. Bir ekmeği böldüğümüz günleri özledim be reis Sen yoksun ya ,ben tek savaşmayı,tek yürümeyi öğrendim koca reis. Yalnız ,senin dostluğunu, temizliğini,adaletini o kadar özledimki reis. Sen benim yüreğimde hiç ölmedinki be KOCA REİS. K.DİNGİL-BENİM KALEMİMDEN DOSTLAR